گرامر یا دستور زبان تجویزی و توصیفی

اصطلاح گرامر به طور کلی به قوانین و قراردادهایی اشاره دارد که بر اساس آنها کلمات مرتب می شوند و برای تشکیل یک جمله تغییر می کنند. در نتیجه ، بر همین اساس، گرامر می تواند به دو گروه یا قسم تقسیم شود ، نوع اول گرامر تجویزی و نوع دوم گرامر توصیفی .

تفاوت و مقایسه گرامر تجویزی و توصیفی:

دستور زبان تجویزی قوانینی را تعیین می کند که اگر می خواهید انگلیسی “درست” یا “خوب” بنویسید باید از آنها پیروی کنید. گاهی اوقات، این «قوانین» مبتنی بر مشاهده روشی است که سخنرانان «تحصیل‌کرده» از زبان استفاده می‌کنند.در موقیعت های دیگر، این قوانین بر اساس آنچه سال‌ها پیش به افراد در مدرسه آموزش داده شده است، می‌باشند. به عنوان مثال: معلم من همیشه می گفت هرگز یک جمله را با And یا But شروع نکنید. اوه، واقعا؟

قواعد دستوری یا تجویزی در واقع قواعد درستی هستند که برخی «متخصصان» آن را بیان و تایید می کنند، به عنوان مثال. هرگز یک جمله را با And یا But شروع نکنید.

قواعد تجویزی در مورد درستی یک گفته قضاوت ارزشی می کنند. و همچنین ، این نوع از دستور زبان به دنبال توصیف چگونگی استفاده از زبان در دنیای واقعی است.

در حالی که ، از طرف دیگر ، قواعد توصیفی  الگوهایی را که یک گوینده در موقعیت های واقعی استفاده می کند را می پذیرد و سعی می کند آنها را توضیح دهد. در حقیقت ، قوانین توصیفی انواع مختلفی از یک زبان را امکان پذیر می کند. آنها یک ساخت و ساز را صرفاً به این دلیل نادیده نمی گیرند که برخی دستور زبانان دستوری آن را دوست ندارند.

در ادامه ، باید تاکیید کرد که قواعد توصیفی نحوه استفاده از دستور زبان را توصیف می کند. گرامر توصیفی واکنشی است به نحوه صحبت کردن افراد و پذیرفتن فرم‌های جایگزین و کم‌تر. قواعد توصیفی نیز تمایل به تغییر دارند زیرا خود زبان همیشه در حال تغییر است.

به این جملات مثال نگاه کنید:

Let’s start at the very beginning.

ترجمه جمله بالا : بیایید از همان ابتدا شروع کنیم.

قواعد دستوری تجویزی زبان به ما می گویند که این جمله اشتباه است زیرا شروع یک نقطه شروع خاص است و شما نمی توانید با استفاده از خیلی( very) آن را بیشتر مشخص کنید. اما قوانین توصیفی می‌گویند که این نوع عبارت در زبان انگلیسی گفتاری رایج است، بنابراین، ما با قسمت توصیفی همسو می‌شویم و با کلمه بسیار(very ) ادامه می‌دهیم.

Who do you want to speak to?

ترجمه جمله بالا :

با چه کسی می خواهید صحبت کنید؟

یک طرفدار قواعد توصیفی می گوید جمله بالا صحیح می باشد.

اما از طرف دیگر ، طرفدار قواعد تجویزی می گوید جمله نادرست است. ما هرگز نباید یک جمله را با حرف اضافه (یعنی به) تمام کنیم. برای متقاعد کردن گروه تجویزی، باید این را به این تغییر دهیم:

To whom do you want to speak?

اما این تصور را نداشته باشید که قوانین تجویزی مهم نیستند.

• هنگامی که ما به اکثر قوانین تجویزی پایبند هستیم، به شکل استانداردی از یک زبان پایبند هستیم که توسط اکثر گویشوران آن زبان پذیرفته شده است.با انجام این کار، این امکان را به ما می دهد که توسط بیشترین تعداد ممکن از افراد درک شویم.
• بیشتر قوانین تجویزی برای کسانی که در حال یادگیری یک زبان خارجی هستند حیاتی هستند.اگر هیچ دستورالعملی برای مثلاً یادگیری زبان انگلیسی وجود نداشت، یادگیری زبان و پیشرفتی بوجود نمی آمد.
• اکثر قوانین تجویزی به گوینده یک گویش غیراستاندارد اجازه می‌دهند تا قواعد گویش استاندارد را بیاموزند و در شرایط اجتماعی مناسب – در صورت تمایل – از آنها استفاده کنند.متأسفانه، لهجه‌های غیراستاندارد هنوز مورد بی‌اعتنایی و پذیرش بسیاری از گروه‌ها قرار می‌گیرند و می‌توانند مانع پیشرفت فرد در جامعه و تجارت شوند.

منابع

https://guides.emich.edu/c.php?g=187871&p=4324721

https://www.teachingenglish.org.uk/professional-development/teachers/knowing-subject/d-h/descriptive-grammar

https://study.com/academy/lesson/descriptive-vs-prescriptive-conventions-of-grammar.html

https://www.cambridge.org/core/books/abs/cambridge-handbook-of-english-corpus-linguistics/descriptive-grammar/BAE2AFDF6693F76B2E2ED8F0353C73D0