آشنایی با داکسینگ (ویژه والدین)

داکسینگ (doxxing) چیست؟

داکسینگ یک تهدید ترسناک است. افشای اطلاعات شخصی به صورت آنلاین (مانند نام و آدرس، شماره تلفن و …). نکته ترسناک تر این که  خیلی از افراد – چه والدین و چه فرزندان – از آن اطلاع ندارند. اتخاذ تدابیر مناسب برای محافظت از فرزندان در برابر داکسینگ ضروری است، به خصوص اگر به صورت آنلاین چت یا بازی می‌کنند.

در صورتی که فردی مورد حمله داکسینگ قرار گرفته باشد، اطلاعات شخصی اش به صورت آنلاین درز کرده است. اغلب، این اطلاعات شخصی شامل نام، عکس یا آدرس واقعی هستند. داکسینگ در حال تبدیل شدن به یک تهدید جدی است که می تواند فرزند شما را در معرض خطر قرار دهد.

متاسفانه، برخی از کودکان و نوجوانان به عنوان شوخی، اطلاعات خصوصی یکدیگر را منتشر می کنند و ناخواسته شرایطی برای مجرمان سایبری فراهم می کنند تا با تهدید داکس، اقدام به باج‌گیری کنند. معمولا داکسر فردی غریبه است که شما هیچ شناختی از وی ندارید. برخی از داکسرها مجرمان بسیار خطرناکی هستند که در باندهای تبهکار فعالیت می کنند.

بسیاری از قربانیان داکسینگ، داکسر خود را نمی شناسند. درعوض، داکسر اطلاعات فراوانی از آنها در شبکه های اجتماعی و فضای مجازی در اختیار دارد.

داکسینگ-Doxxing-آموزش-کامپیوتر-در-رشت-ویژه-والدین.2

چرا داکسینگ خطرناک است؟

یکی از مشکلاتی که می‌تواند برای قربانیان داکسینگ به وجود آید این است که فردی اطلاعات آنها را به عنوان مجرم تحت تعقیب در اختیار مراجع قانونی قرار دهد و دشواری هایی برایشان ایجاد کند. برخی از دانش آموزان قربانی داکسینگ دچار اختلال در آموزش شده اند، زیرا افراد غریبه حجم زیادی از تماس های تلفنی، ایمیل یا پیامک را برایشان ارسال می کنند. کودکان در مواجهه با مجرمان خطرناک سایبری قدرت تحلیل شرایط را ندارند و به راحتی فریب می خورند.

محافظت از کودک در برابر داکسینگ

آموزش دادن به فرزندان در مورد خطرات داکسینگ اولین گام برای ایمن نگه داشتن آنهاست. به آنها اطلاع دهید که اگر اطلاعات شخصی آنها به صورت آنلاین فاش شود چه اتفاقی می افتد و سپس در مورد رعایت امنیت سایبری به آنها آموزش دهید. به عنوان مثال، به آنها بگویید چه اطلاعاتی برای به اشتراک گذاشتن امن است و چه اطلاعاتی را هرگز نباید به اشتراک بگذارند.

اگر به فرزندتان اجازه استفاده از رسانه های اجتماعی را دادید، به آنها یادآوری کنید که قرار دادن یک عکس یا پست در حالت “خصوصی” آنرا از چشمان کنجکاو مجرمان سایبری محافظت نمی کند. علاوه بر هکرها، هر کسی می تواند بدون اجازه آن اطلاعات را ذخیره یا به اشتراک بگذارد.

دوستان فرزندتان احتمالاً آدرس، شماره تلفن و اطلاعات زیادی از خانواده شما دارند. این اطلاعات می تواند به راحتی در اختیار مجرمان سایبری قرار گیرد، به خصوص اگر دوستان فرزندتان اطلاعات کافی از حریم خصوصی و امنیت سایبری نداشته باشند.

در اینجا چند نکته وجود دارد که به شما کمک می کند تا کودک خود را ایمن نگه دارید.

  1. کارهایی را که فرزندانتان در فضای مجازی انجام می دهند را کنترل کنید.

توجه به فعالیت های آنلاین فرزندانتان ضروری است. حتما بدانید که فرزندتان از چه برنامه هایی برای برقراری ارتباط استفاده می کند. به فرزندتان آموزش دهید که رعایت قوانین و اصول اخلاقی در فضای مجازی الزامی هستند. انتظارات خود را از رفتار مناسب واضح بیان کنید و برای زمانی که عمداً قوانین را زیر پا می گذارند، مجازات عادلانه تعیین کنید.

حتی برای نوجوانان نیز باید محدودیت هایی تعیین کنید زیرا آنها هنوز در حال رشد و یادگیری هستند. بنابراین، برای تمام نوجوانان (با احترام به کاری که انجام می‌دهند) نظارت الزامی است. در عین حال تلاش کنید تا حریم خصوصی مناسبی به آنها بدهید.

  1. مشخصات و اطلاعات آنلاین فرزندان خود را بررسی کنید.

بجز اطلاعاتی که فرزندتان به اشتراک گذاشته، اگر به جستجو بپردازید، ممکن است بتوانید جزئیات بسیار زیادی بیابید. یک داکسر می ‌تواند توسط اطلاعات ظاهرا بی ‌ضرر، مانند نام ‌های کاربری و ایمیل ‌ها شروع به رصد فرزندتان در اینترنت و شبکه های اجتماعی کند. به همین دلیل به فرزندتان بیاموزید که از نام ‌های کاربری متفاوت در پلتفرم ‌های مختلف استفاده کند. تا به راحتی قابل ردیابی نباشد.

هنگامی که داکسر تعدادی از حساب‌های فرزند شما را ردیابی می‌کند، می‌تواند شروع به جمع‌آوری قطعات پازل و فاش کردن اطلاعاتی مانند سن، نام و عکس‌های او کند. حتی ممکن است یکی از آن حساب‌ها فرزندتان را هک کند و با جعل هویت فرزندتان با دوستانش ارتباط گرفته و به اطلاعات بیشتری دست یابد.

به شکل دوره ای از ابزارها و موتورهای جستجو برای جستجوی نام و نام کاربری فرزندتان استفاده کنید و ببینید چه اطلاعاتی در مورد آنها می توان یافت. اگر اطلاعات حساسی که هویت فزرندتان را آشکار می کند پیدا کردید حتما آنها را حذف کنید.

  1. به کودک خود یادآوری کنید که همیشه می تواند به شما مراجعه کند.

چه در زندگی واقعی، چه تهدید آنلاین، فرزندتان باید بتواند با اطمینان و راحتی به شما مراجعه و درخواست کمک کند. این وظیفه شماست که به عنوان والدین بستر مناسب این کار را فراهم کرده باشید. اگر مشکل فرزندتان به بیرون از محیط امن خانه درز کند، قطعا عواقب بدتری به دنبال خواهد داشت.

با رعایت تدابیر گفته شده با درصد بالایی می توان از داکسینگ شدن فرزندانمان جلوگیری کنیم تا با امنیت در فضای اینترنت فعالیت کنند.

تهیه کننده: مهدی کوهستانی

مدیر اجرایی آموزش و مدیر دپارتمان فناوری اطلاعات

نوشته‌های تازه

آخرین دیدگاه‌ها

دسته‌ها